patsy en ieniemienie

 


In mei 2007 waren we Patsy kwijt. Ze bleek in het maisveld te zitten, stiekem op een paar eieren.
Zijdehoentjes zijn om de haverklap broeds, blijkbaar was ze het zat dat ik steeds haar eieren weghaalde (we hebben al kippen genoeg en alsjeblieft niet nog meer hanen!)

Na een paar weken verscheen ze weer, toch wel honger...

Patsy was ooit wit en had een kuif alsof ze net van de kapper kwam, maar als het dan geregend heeft en je bent zo eigenwijs geweest om buiten een nest te bouwen, dan zie je er niet uit!

Eind mei hoorden we gepiep tussen het mais, een prachtig kind geboren, we noemen haar Ieniemienie.

 

 

8 juni


Patsy was gewend om af en toe binnen
iets lekkers te komen halen,
en ze nam haar kind gezellig mee.

Lekker, zo'n Liga, maar het kruimelt wel erg.

Sowieso al, maar laat er maar eens een kip op los en het feest is compleet!

19 juni  

De vader is blijkbaar een sabelpoot, Ieniemien krijgt sokjes! Maarten is dus niet de vader, dat dacht ik vanwege de grijze kleur.
Nu gok ik op Mike of misschien Wouter als vader, hoewel Wouter wel erg bonte kleuren heeft.

Ook is al een beetje het kuifje dat ze van Patsy heeft meegekregen zichtbaar.


27 juli

Ieniemien slaapt inmiddels binnen onder de lamp omdat Patsy ziek is geworden.

Medicijnen hebben niet geholpen, Patsy heeft het helaas niet gered.

Ieniemien is nu dus een weesje.




We hebben geprobeerd haar bij broedse kip Bibi neer te zetten, maar die pikte alleen maar heel gemeen naar haar, zo van "dat is mijn kind niet, wegwezen!

Maar ze vermaakt zich prima, ze kan uren op m'n schouder zitten en zit dan gezellig in m'n oor te keuvelen. Als ik naar boven ga blijft ze gewoon zo zitten, en maar piepen.
Als ik niet al een beetje doof was geworden vanwege de bezoeken aan de hardrock concerten zou ik het nu alsnog worden...

Ook de krabpaal van de poezen is een favoriet plekje.

Sheila en Lisa hebben inmiddels geleerd dat het geen vogeltje is, dus niet geschikt voor consumptie. Niet dat ze zo blij met haar aanwezigheid zijn, 't blijft toch gek zo'n beest dat opeens gaat vliegen, maar het wordt getolereerd.
Tja, als Westerse poes moet je er wat voor over hebben om aan je brokjes te komen....



5 augustus
Onder begeleiding van haar "nieuwe moeder" (moi dus) mag Ieniemien naar buiten. Ik durf haar niet buiten alleen te laten vanwege de kraaien, eksters en zelfs buizerds.
Ze moet ook naar buiten, want ze moet wel leren dat ze kip is!
Ze loopt achter de poezen en achter mij aan maar is nog angstig voor de kippen en hanen. Dat gaat per dag beter gelukkig. Wel vragen we ons nu toch wel af of ze inderdaad een hennetje is.
Dat kammetje, die staart, wel groot voor een kipje...


20 augustus

Ieniemien heeft gekraaid! (althans wat daar op moet lijken, 't is nog erg schor en vergt nog veel oefening).

Nu weten we dus zeker dat het een haantje is.

We hadden gehoopt op een kipje, maar deze lieverd willen we dus echt niet meer kwijt!

 


foto van 11 september
Inmiddels slaapt hij in het nachthok bij de rest op stok, maar komt nog regelmatig binnen even "buurten".

21 september

30 oktober
't wordt echt een hunk, en Chani is helemaal verliefd op hem.
Ieniemien vindt dat allemaal maar niks...
Ik heb helaas geen foto kunnen maken van dit "pril geluk", Ieniemein is slachtoffer geworden van een buizerd.